38,0112$% 0.22
42,1276€% 1.26
48,9219£% 0.88
3.678,18%1,15
6.155,00%0,40
2900249฿%-4.36311
Bir şeyin tersini söyleyerek inceden alay etme üslubuna İRONİ denir.
Ben bu üslûbu çok severim ve yazılarımda da kullanmaya çalışırım. Eskiden Hiciv denirdi buna.
Rahmetli Bekir Coşkun ile Yılmaz Özdil de bu üslubun ustalarıdır.
Her yazarın bir üslubu vardır. Benim okuyucularım da benim üslubuma alışıktır. Benim düşünce yapım da, ilkelerim de hiç değişmemiştir. Onun için yazdığım yazılarımda, İRONİ yaptığımı anlatmak için, parantez içinde ünlem (!) veya sair ikaz imleçleri kullanmıyorum.
Doğru ironi yazımının da bu olduğu düşüncesindeyim. Şayet bütün bir yazı içinde bir tek cümle veya sıfat ironi ifade ediyorsa, orada bu imleçler kullanılabilir diye düşünüyorum. Fakat yazı baştan sona ironik bir anlatım ise, burada kullanılacak (!) imleçi okuyanı, bu ironiyi anlayamamakta itham etmek gibi olur sanki!
Bazı komik videolar yayınlanıyor. Yapılan esprilerin, şakaların fonunda kahkaha efektleri var.. Acaba, “dikkat edin, burada gülünecek “ gibi bir ikaz mı içeriyor? Ben hiç hoşlanmadığım gibi beni ajite de ediyor bu efektler.
Kanaatimce İronik yazılar, önce ciddi anlatımlar gibi okunmaya başlanmalı ve akabinde ironi olduğu anlaşılıp tebessümle okumaya devam edilmeli.
Bilmem, sizler ne dersiniz?
Konya’nın Kahve Kültürü Üzerine