Yıllardır Konyalının Dünya Dillerini Öğrenmesi İçin Yapılan Büyük Hizmet!

3

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Konyalı Dünya şehri masalı ile avutulurken, on yıl içinde gerçekten Dünya şehirlerine yabancı kalınmasın diye büyük bir hizmet yarışı başladı Konya’da.

Bir değil, iki değil, tam altı dil öğrensinler diye hizmet başladı!

Arapça, Farsça, İngilizce, Almanca, Fransızca ve asla bir dil olmayan (Türkçe, Arapça, Farsça karışımı) Osmanlıca kullanılarak açılan; Kahve evleri, çay evleri, bilgisayar , internet evleri, yemek yenilen yerler, spor salonları, kuru temizleme yapan iş yerleri, ayak üstü yemek evleri,  giyim mağazaları, ayakkabı mağazaları, erkek ve bayan berberlerinin iş yerleri, son yılların modası ve son derece acınacak  bir komiklikte sergilenen siteler! Saymakla bitmez.

Tüm bu yerlere gidenler, oturanlar biraz okuma sıkıntısı çekseler de epey ilerletmişler dillerini!

Bülbüller gibi şakıyarak telefonlarda bu isimleri söyleyerek dillerini geliştirmeye çalışıyorlar!

Sokak isimlerini deseniz; Kendinizi Arap ülkelerinde sanırsınız.

Türk Milleti sadece iki şair yetiştirmiş!

Ozanlarımız, halk ozanlarımız, yazarlarımız, edebiyatçılarımız, bestekarlarımız, hiç biri yok!

Bu kadar sanat ve sanatçısı kıt bir millet olur mu?

Olurmuş!

Cadde ve sokaklarımıza koyacak isim yok!

Onun için Araplardan, Pakistanlılardan Japonların adından bile yararlanıyoruz ama Türk şairleri, halk ozanlarını, bestekarları, edebiyatçıları bulamadığımız için adlandıramıyoruz!

Onlarca şehit verdik.

O kınalı kuzularımızın isimlerini de mi hatırlamıyorlar?

PKK kurşunlarıyla şehit olan kınalı kuzularımızın cenazelerine katılıp, üzgün resimler vermek yetmez!

Onların isimleri mutlaka alt ve üst geçitlere, cadde ve sokaklara, okullara verilmeli.

İşte o zaman şehitler belki haklarını helal ederler.

Konya şehri yerine bundan sonra ŞEHR-İ KONYA demek gerekiyor!

Nedir bu saçmalık, ŞEHR-İ MERAM!

Konya önce yer altı ve yer üstü metroya kavuşmalı dedik ama bakarsınız metronun da adı METROYU-KONYA oluverir!

Karar vermek size düşer.

Tıpkı mahalle bakkalını, mahalle esnafını bitirmek için ve yine zengine hizmet için açılan alış veriş merkezlerinin çoğaltılması  gibi…

Konya esnafı asla yabancı bir devletin dilini kullanmazdı.

Karpuzoğulları, Demirciler, Bakırcılar, Elliikiler, Hotamışlılar, Ganioğulları gibi.

Konya esnafı özentisiz ve öz diline sahipti.

DİLİNE DE YEŞİLİNE DE MİLLİ BİRLİĞİNE DE SAHİP ÇIK.

Konya halkının, orta halli vatandaşların nefes almalarını sağlayan Meram, Dere ve Hatıp.

Bu yerler herkesin piknik alanı ve yemyeşil, ağaçlarla bezenmiş cennetiydi.

Ne yaptı seçtiklerimiz?

Her yerdeki ağaçları kesip, zengine köşk, belediyelere de yapılan her siteden çıkar sağladılar. Bizlere de kala kala ağaçsız, kokusuz, oksijensiz, yeşilsiz, kuşların göç edip bir daha geri gelmedikleri sevimsiz yerler kaldı.

TÜRKÇEMİZE SAHİP ÇIKMAZ İSENİZ TIPKI  YOK EDİLEN PİKNİK ALANLARIMIZ GİBİ DİL BİRLİĞİMİZİ, MİLLET OLMA ŞUURUMUZU DA KAYBEDECEĞİZ.

SONRA DA  TÜRKÜM DEMEKTEN GOCUNUP, UTANIP ‘BEN GÜRCÜYÜM, KARIM ARAP’ DİYENLERLE, TÜRK MİLLETİ DEMEYİ KENDİNE YEDİREMEYİP, HEPİMİZE  ‘TÜRKİYE AHALİSİ’ SIFATINI YAKIŞTIRIP,  TÜRK KİMLİĞİNİ REDDEDENLERLE  YÖNETİLİP , BÖLÜNMEYE RAZI OLACAKSINIZ.