Bir Zamanlar Konya

4

BEĞENDİM

ABONE OL

News

1

Çocukluğum, gençlik yıllarım, öğretmenlik yıllarım, emeklilik yıllarım…Hepsi Konyam da geçti.

Her yıl yaz aylarındaki tatilimizi, İstanbul’daki akrabalarımızla birlikte geçirir, onlar da çok sevdikleri ailemi ve Konyamızı  gezmeye gelirlerdi.

İstanbul ile Konya ilindeki yaşamda, sosyal hayatta, uçurumlar yoktu.

Yaz aylarında yazlık sinemalarımız vardı. Yazlık sinemalar  en büyük eğlencemiz idi.

Çoğu kez komşularımızla birlikte giderdik.

Yaz ayları süresince ; şimdiki Karayolları Lojmanlarının olduğu bahçede; orkestra dans müziği çalar ve dans ederdik.

Her yıl bu bahçeye NEŞE KARABÖCEK gelirdi. Bizlere güzel sesi ile unutulmaz  anlar yaşatırdı.

Meram Köprüsü ‘nün  sağ tarafında, şimdiki Ordu Evi’nin olduğu yerde ‘’ORDU PAZARI VE YERLEŞİM ALANINDA DA  ORKESTRA OLAN BAHÇESİNDE, HER TÜRLÜ İÇECEĞİN  OLDUĞU BU BAHÇEDE,  DANS EDER, MÜZİK DİNLERDİK.’’

İstasyonda “GAR  AİLE BAHÇESİ”’ vardı.

Bu bahçede, gençlik yıllarımda, kadın-erkek bir arada kimleri  dinlerdik?

AHMET GAZİ AYHAN, EŞİ YILDIZ AYHAN, NECLA AKBEN, AHMET SEZGİN .

Türkülerle  coşar kadın-erkek ayırımı olmadan eğlenir, Türkiye’nin o dönem çok meşhur olan  dansözleri; Aysel Tanju ve Özcan Tekgül’ü  bu aile bahçesinde keyifle izlerdik.

Her yaz, Meram son duraktaki  rahmetli Eyüp amcanın güllerle bezediği, her yıl yarışmada birinci gelen, çay aile bahçesinde  şu anda havuz konulan yerde,  dans pisti vardı. Burada önce dans edilir, orkestra dans müziklerini çalar, daha sonra da Ankara ve İstanbul, radyo sanatçılarından birisi, konser verirdi.

İNCİ ÇAYIRLI VE SEVİM TANÜREK‘İ BU BAHÇEDE İZLEDİM.

MEŞHUR DEDE BAHÇEMİZ VE RAHMETLE ANDIĞIM AKORDEON ÇALAN SANATÇI ‘KAYA VE  ORKESTRASI’ Gazoz , ayran, limonata, kahve ve çay içerek  meşhur ‘’DEDE BAHÇEMİZ’’ her gencin nişan ve düğün yapmak istediği bir yerdi. Yaz ayları boyunca her gece eğlence ve müzik vardı.

Meram son durakta  Tavus Baba’dan daha tepede ‘KAFETERYA’ vardı.

Orkestrası ve solistleri ile  nişan, düğün,  yılbaşı kutlamaları  gibi özel günlerde, Konya Yaz-Kış  her sınıfta Konya Halkına, hizmet verirdi.

ANIT ALANINDAKİ  ATATÜRK ANITI’NA CUMA GÜNLERİ BAYRAK ÇEKİLİR, İSTİKLAL MARŞI  OKUNUR VE ŞANLI ORDUMUZUN,  KAHRAMAN KINALI KUZULARI,  YİNE  BANDO EŞLİĞİNDE,  PAZAR GÜNLERİ DE BAYRAK  GÖNDERDEN İNDİRİLİR VE KONYA HALKI; GENÇ, İHTİYAR, KADIN-ERKEK, BU ÖZEL VE GÜZEL OLAYA  KATILIRLARDI.

İstanbul  Caddesi’nde İsmet Paşa  İlkokulu vardı.

O bahçe, yaz aylarında  yazlık sinema olarak kullanılır ve  belli bir sürede Türkiye‘nin unutulmaz seslerinden, MUZAFFER AKGÜN konserleri ile yaz gecelerimize renk katardı.

SANKİ  BÜYÜK BİR MARİFET  GİBİ  GÜZELİM GECELERE KAPATILAN  VE  DÜĞÜN PİLAVI İÇİN KULLANILAN VE BU PİLAVI DA KADINLARLA, ERKEKLER ARASINA PERDE ÇEKİLEREK  YEDİRİLEN,  BU SALONU  DA DANS MÜZİĞİNİ, SANATÇILARIN GELMESİNİ ENGELLEYEREK, SADECE NİKAH SALONU OLARAK KULLANDIRILAN  ZİHNİYETLE, KONYA  EĞLENCELERE KAPALI BİR ŞEHİR YAPILDI.

Yukarı da bahsettiğim bu salon ‘TORANS  SALONU’ idi.

HUKUKÇULAR, DOKTORLAR, HEMŞİRELER, ÖĞRETMENLER  VE OKUL GECELERİ  YAPILIRDI.

Bu geceleri, dönemin valileri açar ve yemekli bu gecelerde  hem eğlenilir hem de okullar, velilerini  ‘OKUL  GECELERİ’NDE’ bir araya getirir, bu gecelerden kalan, az da olsa elde edilen bilet paraları ile OKUL AİLE BİRLİĞİ okulun  gereksinimlerini karşılarlardı.

Getirilen sanatçılar hep Ankara  Radyosu’nun seçkin sanatçıları idi.

ET VE BALIK KURUMU’NUN AİLE BAHÇESİ, YAZ AKŞAMLARINDA KONYA HALKININ DÜĞÜN, NİŞAN  GİBİ GEREKSİNİMİNİ, MÜZİK VE  EĞLENCESİNİ KARŞILARDI.

KONYA  YAZ VE KIŞ EĞLENCE  ŞEHRİYDİ.

ŞİMDİLERDE OLDUĞU GİBİ AŞIRI ZENGİNİ VE DE AŞIRI YOKSULU YOKTU.

EĞLENCE YERLERİNDE, GELENEKSEL  KIRSAL KESİM GİYSİSİ ŞALVAR VE ATKI İLE  HERKES  BU EĞLENCE YERLERİNDE SANATÇILARI İZLERLERDİ.

KONYA HALKI; 23 Nisan, 29 Ekim, 30 Ağustos  ve 19 Mayıs ulusal bayramlarına sahip çıkar, sokaklar coşku seline dönüşür ve 19 Mayıs törenlerine kız-erkek  öğrenciler şortlarla, flamalarla, bayraklarla yürüyerek, stadyuma giderken Konya Esnafı; Kız Lisesi ve Öğretmen okulu düzgün sıralarla Konya ‘da ATATÜRK ÜMÜZ’ÜN  adının yazıldığı tek yer iken o da kaldırılan stada yürüyen, kız öğrencileri  alkışlar, AFERİN  KIZLARIMIZ sesleri ile uğurlarlardı.

ÖZLÜYORUM.

TÜRK SANAT MÜZİĞİMİZİ, TÜRKÜLERİMİZİ, AĞITLARIMIZI, GAZELLERİMİZİ, FOLKLORUMUZU, MARŞLARIMIZI, COŞKULU, HALKIN KATILDIĞI BAYRAM TÖRENLERİNİ.

ULUS OLMA BİLİNCİNİN, GİTTİKÇE  EĞİTİM ARAÇ YAPILARAK YOK EDİLMEYE  BAŞLANMASINDAN,  ÜRKÜYORUM.