Bir Mum da Sen Yak

2

BEĞENDİM

ABONE OL

News

1

1995 Yılı Haziran ayında İstanbul’dan gelen konuklarımı gezdirmek için Tavus Baba,  Meram Çamlıbel , Kafeterya ,dolaylarına götürdüm .

Tavus Baba Türbesi’nin içinde dört yavrusu ile  bir köşeye sığınmış, halsiz, zayıf bir  anne  köpek gördüm. İnsanlardan korktuğu yıldığı  bakışlarından belliydi.

O badem gözleriyle bana baktı, baktı, baktı ; sonra başını ayaklarının arasına sakladı.

İçimden  birşeyler koptu. Konuklarımdan izin isteyerek,  köprünün başındaki köfteciye gittim ve  tüm köftelerini , ekmeklerini aldım.

Çevreden  bulduğum gazete kağıtlarının  üzerinde,  hem anneyi hem de yavrularını doyurdum. İnanılmaz bir keyif yaşadım. Bir anda  öylesine hafifledim ki…tamamen  ruhum, bedenim  sanki tüm olumsuzluklardan ,tüm sıkıntılardan temizlendi. İnanılmaz bir duyguydu.

Meram  son duraktaki ,Özel İdeal İlköğretim okulunda öğretmendim. Okulda her öğlen yemek çıkıyor, bu yemeklerden artanlar da çöpe gidiyordu. Tam bir hafta bu yemek artıklarını, Tavus Baba  Türbesi’ndeki  anne ve yavrularına taşıdım. Bitişikteki caminin görevlisi de bana herhangi  bir engel çıkarmadı.

Sonra baktım; birileri yoğurt, birileri süt, birileri anneye kemik bırakmış. Çevrede seyyar satıcılar vardı. Bana :

– Bizi çok utandırdınız öğretmenim. Biz bu canları görmezden gelmişiz. Artık yemeklerimizi onlarla paylaşıyoruz , dediler.

O  zaman ben de bir ışık yandı. ” Bir mum yak . Başkaları görsün. O mumları da bir başkası görsün. Sonra bu çevreyi  aydınlatan, ışıtan bir umuta dönsün.” dedim.

Bu duyguyla hemen Konya İl Çevre ve Orman Müdürü Sayın Mehmet Bilgiç ‘in yanına gittim. Kendisine , ” Başıboş aç ve perişan  dolaşan  kedi ve köpekler için ne yapabiliriz ? diye sordum.

Barınak yapılabileceğini ama bu görevin belediyelere ait olduğunu  öğrendim.

O dönemde Büyükşehir Belediye başkanı olan Sayın Halil Ürün’den randevu aldım. Halil Bey bana :

– Hocam gönlümde olan ama gönüllü bulamadığım için yapamadığım bir görev için geldiniz. Yalnız  lütfen ciddi olarak  karşıma gelin , dedi.

”Ciddi olmak ”  sözünün dernek kurmak ve bir sivil toplum  gücü olmak anlamına geldiğini Sayın Mehmet Bilgiç açıkladı.

İl Çevre ve Orman Müdürlüğü’nün çalışanları , Özel İdeal İlköğretim Okulu’nun öğretmen ve doğa sever velileri ile  1996 yılında  Konya Doğayı ve Hayvanları  Koruma Derneği’ni kurduk.

Şimdi çoğu emekli olan İl Çevre ve Orman Müdürü Sayın Mehmet Bilgiç, Müd. Yard. Osman Nevres Yılmazlar,Şube Müdürleri ;Sayın Namık Ceyhan, Sayın Bahar Tüzüner. Özel İdeal İlköğretim Okulu Öğretmenleri ; Sayın Aynur Dirik, Sayın Ayşe Şahin, Sayın Fatma Yıldırım,Sayın Semra Çetinkaya Halkla ilişkiler ‘den Sayın Zahide Erdiren . Sınıfımdaki doğa sever velilerimiz; Sayın Mehmet Akbulut,Sayın Vildan Uygun, Sayın Fadimana  Aytekin, Sayın Serpil Başbahçıvan üye oldular.

Vet. Fak. Öğretim üyesi( şu anda profesör ve dernek başkanlığını 2020 , yılında  kendisine devrettim.)Sayın Mehmet Maden ve eşi  Veteriner hekim Deniz Maden  üye oldular.Sayın Selma Turan başkan yardımcısı  ve Ömer Kuloğlu ‘da  sekreter ve sayman olarak aramıza katıldılar. Daha sonra doğa severler derneğin kurulduğunu duyarak üye olmak için başvurdular.

Veteriner Fakültemizden Sayın Aşkın Yaşar, Sayın Erdoğan şeker ve eşi Renan Şeker  öğretim üyeleri de bizlere katılarak gücümüze güç kattılar.

Bu yürekli,merhametli ve özverili ekip, Türkiye’nin ilk ve en kapsamlı hayvan  barınağının kurulmasında ve sonraki zorlu ama bir o kadar da amaca ulaştıkça inanılmaz keyifli   aşamalarında hiç çözülmeden , büyük bir keyifle  azimle çalıştılar.

İşte Tavus Baba Türbesi’ndeki bir anne ve dört yavrunun yanında yakılan bir mum , sonradan üç binin üzerinde  bu masum canlara ulaşılacak koca bir ışık seline dönüştü.

UNUTMA ! Yaşadığın toplumda  boşa geçen bir yaşam yerine bir mum da sen yak ki bir ömür sonunda izin kalsın.

İSTER İNSANI, İSTER HAYVANI , İSTER DOĞAYI AYDINLAT.

YETER Kİ AYDIN OL, AYDINLAT!